کیوان جعفری طهرانی اظهار کرد: موانع و مشکلات برای استخراج سنگ‌آهن بسیار زیاد است و این مشکلات، به علت عدم وجود تکنولوژی نبوده و به دلیل محدود بودن ذخایر است. وی افزود: به نظر می‌رسد که بین ۱۷ تا ۲۰ سال پس از افق ۱۴۰۴، ذخایر ایران رو به اتمام برود؛ برای حل این مشکل، راهکارهایی مثل استخراج از عمق بالا مطرح‌شده که برای این کار، به ماشین‌ها و لوازم متنوعی احتیاج است که به نظر من این سرمایه‌گذاری، ارزشمند است.

تحلیلگر بازارهای بین‌المللی سنگ‌آهن و فولاد با اشاره به اینکه باید تلاش‌هایی برای احیای معادن هماتیت و فرآوری آنها انجام شود و همچنین به فرآوری سدهای باطله معادن بزرگ پرداخته شود، بیان کرد: سال‌های سال این ذخایر با عیار پایین بلااستفاده مانده‌اند که می‌توانیم که با تکنولوژی‌های روز، این معادن را وارد چرخه تولید آهن کرده و از بحران کمبود سنگ‌آهن عبور کنیم.

جعفری طهرانی بیان کرد: شخصاً از واردات سنگ‌آهن استقبال نمی‌کنم چرا که مقدمات این کار فراهم نیست؛ تا زمانی که تحریم‌ها وجود دارد، این کار امکان‌پذیر نبوده و حتی از کشورهایی مثل استرالیا نیز نمی‌توانیم هیچ سنگ آهنی به مقصد ایران بیاوریم.

وی افزود: این کار حتی از طریق کشورهای ثالث نیز ممکن نبوده و مالکان معادن فرستنده را با مشکلات زیادی روبه‌رو خواهد کرد.

تحلیلگر بازارهای بین‌المللی سنگ‌آهن و فولاد ادامه داد: میان ما و کشور استرالیا اقیانوس بزرگی به نام هند واقع‌شده است که همیشه در فصل بارندگی‌های موسمی در این اقیانوس طوفان‌های شدیدی اتفاق می‌افتد که این مسئله باعث می‌شود نتوانیم از طریق کشتی‌های کوچک ۸۰ تا ۹۰ تنی، سنگ‌آهن را از استرالیا وارد کشور کنیم.

جعفری طهرانی با اشاره به اینکه سواحل ما قابلیت پهلوگیری کشتی‌های بزرگ را ندارند و این باعث می‌شود که این کشتی‌ها مجبور به توقف در لنگرگاه‌ها شده و از طریق سبک‌سازی، سنگ‌آهن به کشور منتقل شود؛ گفت: این راه هزینه گزافی داشته و در جایی که سنگ‌آهن قرار نیست افزایش نرخ را تجربه کند -تقریباً تا سه‌ماهه اول سال ۲۰۲۲-، صرفه اقتصادی نخواهد داشت. وی خاطرنشان کرد: همیشه به دلیل شرایط تحریم، مجبور به گران‌تر خریدن سنگ‌آهن هستیم و درحال‌حاضر در شرایطی نیستیم که صنعت فولاد کشور بتواند این هزینه را تقبل کند. بنابراین، بهتر است که درحال‌حاضر بر روی منابع داخلی کار کنیم و اگر تحریم‌ها برداشته شوند، می‌توانیم به موضوع واردات بپردازیم.

تحلیلگر بازارهای بین‌المللی سنگ‌آهن و فولاد، اظهار کرد: شناخت کاملی از معادن سنگ‌آهن افغانستان دارم اما درحال‌حاضر با حضور طالبان که در رأس قدرت کشور افغانستان است، جایگاهی برای ایران در واردات سنگ‌آهن از این کشور وجود ندارد و اگر هم این جایگاه وجود داشته باشد، زیرساخت‌ها برای انتقال به ایران وجود ندارد.

جعفری طهرانی گفت: در افغانستان، جاده‌ها به دلیل شرایط جنگی تقریباً تخریب شده‌اند و هزینه‌های زیادی را برای جابه‌جایی تا مرز ایران دارند، همینطور معادن استان هرات نیز ذخیره قابل توجهی را نداشته و قابلیت سرمایه‌گذاری بلندمدت را ندارند