کروميوم فلزي است نسبتاً سخت به رنگ سياه خاکستري – فولادي با نماد Cr، عدد اتمي24، وزن اتمي 9961/51، وزن مخصوص 19/7 گرم بر سانتي متر مکعب، سختي 5/8 در مقياس موس، داراي جلا و صيقل بالا، گدازپذيري متفاوت، مقاوم در برابر خوردگي، نقطه جوش 2672 درجه سانتي گراد و نقطه ذوب 1857 درجه سانتي گراد. کروميوم در گروه 6(VI) جدول تناوبي به عنوان Transition Metals بوده و در دوره 4 قرار دارد.
كروميت تنها منبع تجاري كروم به فرمول FeCr2O4 مي باشد کروميت تنها کاني کروم دار است و فرمول کروميت را بصورت FeO,CrO23 يا FeCr2O4 نشان داده اند. در برخي نمونه هاي کروميت نيز عناصر روي، نيکل، منگنز، تيتانيوم و واناديوم به مقدار کم تشخيص داده شده است. ميزان3 Cr2O در کروميت هاي تجاري بين 25 تا 65 درصد متغير مي باشد. كه در سنگهاي اولترابازيك تشكيل مي‌شود. نيمي از کانسنگ کروميت جهان در آفريقاي جنوبي است و مابقي در قزاقستان، هند و ترکيه مي باشند.
اين فلز در ترکيب پوسته جامد زمين تقريباً محدود در سنگهاي آذرين قليائي مربوط به مرحله آغازي تبلور ماگما و سرپانتين هاي حاصل از تغيير آنها ظاهر مي شود. در اين سنگها، کروم معمولاً با آهن ( دو و سه ظرفيتي)، نيکل، منيزيم و کبالت همراه است. سيليکاتهاي قليائي مانند اوليوين، اوژيت و هورنبلاند نيز ممکن است ترکيب خود کروم داشته باشد.
كانه به طوركلي در سنگ‌هاي اولترابازيك (هارزبورژيت، پريدوتيت، دونيت. گابرو، نوريت و پيروكسنيت ) می باشد. بافت نواري ، بافت پوست پلنگي،  بافت كوكاد از عمده ترین بافت های رایج کرومیت می باشد
در مورد تشكيل كروميت عقيده عمومي بر اين است كه در موقع بالا آمدن ماگماي نفوذي در اثر تبادل حرارتي، درجه حرارت به تدريج پائين آمده و باعث تشكيل دانه‌هاي كروميت شده است، در بررسي شرايط تشكيل و ژنز كانسارهاي كروميت، شناخت خاستگاه تكتونيكي افيوليت از اهميت ويژه اي برخورداراست كه در ادامه به بررسي آن مي‌پردازيم.
حاشيه‌هاي مخرب تكتونيكي : در اين رژيم تكتونيكي دو پوسته مجاور به طرف يكديگر حركت كرده و لبه پوسته اي كه وزن مخصوص و سرعت بيشتر و شكل مناسب تري دارد به زير صفحه ديگر فرو خواهد رفت كه با توجه به نوع پوسته سه حالت كلي زير پيش مي‌آيد.
وزن فرورانش حاشيه قاره‌ها : كه شامل فرو رفتن يك پوسته قاره اي به زير پوسته قاره اي ديگر كه مهمترين اين زونهاي فرورانش در آمريكاي جنوبي و همچنين زون فرورانش ايران، تركيه و روماني است كه مجموعه‌هاي افيوليتي ايران، تركيه، عمان، قبرس، يوگسلاوي سابق و يونان در ارتباط با آن شكل گرفته اند كه كانسارهاي مهم كروميت و برخي ذخاير سولفيدي توده اي را دارا مي‌باشند.
زون جزاير قوسي : كه شامل فرو رفتن يك صفحه اقيانوسي به زيرصفحه اقيانوسي ديگر يا به زير يك پوسته قاره اي جوان مي‌باشد، كه جزاير قوسي غرب اقيانوس آرام كه مجموعه‌هاي مهم و بزرگ افيوليتي فيليپين و كالدونياي جديد در ارتباط با آن شكل گرفته اند.
زون تصادم دو قاره: در آخرين مرحله حذف پوسته اقيانوسي، دو قاره با يكديگر برخورد مي‌كنند و در شرايط خاصي يك قاره به زير قاره ديگر مي‌رود. نظير اين حالت را مي‌توان در كوههاي آلپ و هيماليا ديد كه افيوليت‌هاي آلپ مثال بارز آن مي‌باشد.
تشكيل كروميت (كانسارهاي كروميت ) به دو شكل صورت مي‌گيرد.
الف - از تفريق اوليه ماگماي بازالتي
ب - از تفريق ماگماي باقي مانده
كانسارهاي كروميت را مي‌توان بر مبناي نوع مصرف، ميزان ذخيره، شرايط تشكيل و ژنز و...به گروههاي مختلفي تقسيم كرد.
الف - تقسيم بندي بر مبناي ميزان ذخيره
ب - تقسيم بندي بر مبناي شرايط تشكيل و ژنز
تقسيم بندي افيوليت‌هاي ايران از لحاظ ساختاري :
الف - مجموعه‌هاي اولترابازيكي
ب - مجموعه‌هاي آميزه رنگين
به طوركلي كروميت در توالي سنگهاي مافيك - اولترامافيك تشكيل شده و ذخاير آن به دو تيپ آلپي و لايه اي تقسيم مي‌شوند. مهمترين معيار اكتشافي معيار زمين شناسي بوده و در مورد ذخاير تيپ آلپي نيز هيچ روش ژئوفيزيكي و ژئوشيميايي مناسبي وجود دارد. با توجه به مشخص بودن گسترش مكاني و توزيع اين سنگها در زمانهاي زمين شناسي انتخاب اوليه اهداف نسبتاً ساده است.
در ايران ذخاير كروميت شناخته شده از تيپ آلپي بوده و براساس شواهد موجود زمين شناسي وجود ذخاير تيپ لايه اي غيرمحتمل است. با توجه به گسترش تواليهاي افيوليتي و افيوليت ملانژها و مشخص بودن موقعيت جغرافيايي آنها مناطق داراي رخنمون نوارهاي افيوليتي را مي‌توان به عنوان مناطق پتانسيل دار معرفي كرد. البته درآذربايجان نيز آثاري از توده‌هاي نفوذي مافيك - اولترا مافيك مشاهده شده و با درجه اهميت كمتر پس از افيوليتها مطرح خواهد بود. البته در مورد اين نفوذيها نياز به مطالعات جامع تري خواهد بود.
كاربرد عمده كروميت در صنايع متالورژي، شيميايي و نسوزهاي ريخته گري مي‌باشد. مشخصات شيميايي و فيزيكي كروميت تعيين كننده قابليت مصرف آن در هر كدام از اين مصارف است. با اين ديدگاه كروميتها در سه دسته پركروم قابل مصرف در متالورژي، پرآهن مورد مصرف در متالورژي و صنايع شيميايي و پرآلومينيوم مصرفي در صنايع نسوز قابل تقسيم هستند. صنايع متالورژي به عنوان اولين مصرف كننده اين ماده به تنهايي 85 درصد از مصرف جهاني را به خود اختصاص مي‌دهند.نقش اصلي كروميت در اين صنايع، كاربرد آن در توليد آلياژهاي فروكروم در فولادهاي ضد زنگ است. فولاد ضد زنگ مهم ترين فلز آلياژي فولاد بوده و 1 تا 2 درصد از توليد جهاني فولاد را به خود اختصاص مي‌دهد. ميزان مصرف كروم در اين نوع فولاد در حدود 12 الي 36 درصد است. در حدود 75 درصد از مصرف كروميت و همچنين بيش از 90 درصد از مصرف فروكروم براي توليد فولاد ضد زنگ است. در سالهاي اخير، تغييرات مهمي در نوع مصرف كروميت بوجود نيامده است.